Tupiza, tour zoutvlaktes.

21 februari 2013 - Uyuni Salt Flat, Bolivia


Vanuit Potosi heb ik de bus genomen naar Tupiza, athans dat dacht ik, later hier meer over. Op het busstation aangekomen van Potosi moest ik mijn buskaartje omwisselen voor een ander kaartje. Dit komt omdat ik mijn kaartje niet op het busstation had gekocht maar bij een reisbureautje in het centrum van Potosi. Bij het omwisslen van mijn kaartje werd ook mijn plaats verandert. Ik kreeg nummer 47 een raar nummer voor een plaats in de bus. Hierna heb ik geincheckt. Dat wil zeggen je bagage afgeven. Hierna was het boarding time. Voordat ik de bus instapte vroeg ik aan de buschaffeur of hij een seintje kon geven als hij in Tupiza was. Geen probleem zei hij. In de bus heb ik me rot gezocht naar nummer 47, maar ik kon hem niet vinden. Ik heb toen even hulp gezocht. Het bleek dat de stoel nog in de bus moest worden gezet. Extra uitleg: het was een dubbeldekker bus met op de bovenste verdieping achterin de bus een rij stoelen, waaronder de onzichtbare stoel van mij. TOen de stoel erbij was gezet kon ik gaan zitten. Voor de prijs die ik had betaald, kon ik wel gillen en schreeuwen. Uit de stoel kwamen ijzeren pinnen en mijn beide billen pasten niet op de stoel. Twee uur later, een pijnlijke rug en zere billen had ik besloten om op de grond te gaan zitten. Dit leek even prettig maar ook dit was ik zo zat, dus maar weer terug op de mini stoel en hopen dat we snel in Tupiza waren. Op een gegeven moment stopte de bus bij de busterminal van Villazon. Heel de bus liep leeg, maar ik moest er nog niet uit ( dacht ik), todat er werd geschreeuwd dat ik er uit moest, want het was het eindpunt van deze bus. Ik snapte er niks van, ik moet er Tupiza uit. In mijn gebrekkige spaans probeerde ik dit uit te leggen. Na een korte conversatie met de buschaffeur bleek dat hij mij was vergeten, en dat ze al in Tupiza waren gestopt. Ik werd een beetje pissig en bedankte de chaffeur vriendelijk. Zo kon ik midden in de nacht ( 4.30 uur) iets zoeken die mij naar Tupiza kon brengen. Een meneer vertelde mij dat de eerst volgende bus om 7 uur ging. Ik had niet zoveel zin om daar op te wachten dus zocht ik verder. Al snel had ik een mini busje gevonden en met mij erbij was hij vol en kon hij vertrekken, yes. Twee uur later kwam ik aan in Tupiza. De belgische meiden haddden mij een hostelnaam gegeven.

Dit hostel bleek dicht bij het busstation te zitten en niet ver lopen. Ik kwam aan rond 7 uur en ik mocht gewoon inchecken. Ik was helemaal blij, want normaal mag je pas rond 2 uur smiddags je kamer in. Toen ik al mijn spullen had gedropt ben ik informatie gaan vragen over paardrijden en de tour naar de salar uynuni ( in het hostel zat een reisbureau). De man van het reisburesu vertelde veel Informatie en binnen een mum van tijd had ik een paardrijtocht van 5 uur geboekt voor die dag en de tocht van 4 dagen richting salar uyuni die de dag erna zou beginnen. Het was ondertussen al 8 uur en de paardrijtocht zou om 10 uur beginnen. Tijd om te gaan ontbijten want ik had ondertussen we'll honger gekregen. Na het ontbijt ben ik even Tupiza ingelopen om wat lekkers te kopen en mijn mail te checken. Terug daarvan was het tijd voor paardrijden. Samen met een meisje uit Californie gingen we 5 uur paardrijden. Het was een geweldige mooie tocht, met een prachtige omgeving ( zie fotos). We kwamen langs verschillende rotsformaties, watervallen, enorm veel cactussen en droge gebieden. Ik had niet het idee dat ik Bolivia was, zo`n compleet andere omgeving, dan besef je pas echt hoe veelzijdig Bolivia is. We maakten tussendoor een aantal stops om wat te eten en natuulijk fotos te maken. Het paard wat ik had, luisterde gelukkig goed, en deed geen rare dingen.

Na 5 uur rond gehobbeld te hebben vond ik en mijn lichaam het we'll genoeg en was ik blij dat we terug waren. Terug in het hostel heb ik heerlijk gedoucht en kennis gemaakt met mijn kamergenoten, Lucas en Theresia beide uit Amerika en studeren in Argetinie en Yoan uit Zwitserland. Na een kort gesprek bleek al snel dat ik met hen de salar uyuni tocht ga doen. Ik was helemaal blij want de eerste indruk was goed. En wanneer je een leuke groep hebt, kan er niet veel meer mis gaan. 

Ik had om 19.30 afgesproken om met het meisje uit Californie een hapje te gaan eten. Al snel gingen we met zijn allen. Dit was erg gezellig. Na het eten hebben we nog een biertje gedronken en daarna was het bedtijd.

De volgende morgen al mijn spullen ingepakt en mezelf klaar gemaakt voor de 4 daagse trip. Om 8.30 zijn we vertrokken. We hadden een erg goede chaffeur met leuke muziek ( ondere andere Bob Marley en Bachstreet boys) en een aardige kokin. Ik geef hieronder een korte samenvatting van de trip.

Dag 1

Dag 1 hebben we plus minus ongeveer 12 uur rondgereden door prachtige verschillende omgevingen. Zoals verschillende bergen, lagoons en een ruinie stad. Tussendoor heeft de kokin een heerlijke lunch voorbereid die we in de natuur hebben gegeten, heerlijk! Deze dag heb ik volgens mij al meer dan 200 fotos genomen, dat betekent veel goeds voor de rest van de dagen. Rond 22.00 uur s avonds kwamen we aan in ons eerste hostel. We hadden er totaal niks van verwacht, ja een krot waar het koud is. Maar eenmaal aangekomen was het eigenlijk heel erg luxe. We hadden de beste bedden waar ik tot nu toe in heb gelegen in Boliva met super veel dekens en zelf een hele schone toilet. Lucas vond het tijd om een fles rode wijn te openen. Ik lus geen rode wijn, maar daar had Lucas een oplossing voor, rode wijn met cola. Het was even wennen maar het smaakte eigenlijk erg goed. Ondertussen hadden we eigenlijk ook best wel honger ( lees het was ondertussen al 22.30 uur). Al snel kwam gelukkig het eten. We hadden onderweg veel grapjes gemaakt over het eten, zoals misschien krijgen we wel een biefstuk, of gewoon rijst met kip. En je zal het niet geloven maar we kregen een groot stuk lekker vlees, heerlijk precies wat we nodig hadden. Tijdens het eten kregen we nog een optreden van de kinderen die daar leven. Ze gingen voor ons zingen, rappen en dansen. Heel erg leuk om te zien!. Hierna was het tijd om te gaan slapen.

Dag 2

De volgende dag moesten we om half 8 opstaan, uitslapen! Om half negen kregen we ontbijt. Dit ontbijt was niet zo´n succes. De broodjes die we kregen, konden we de ramen mee ingooien zo hard. Ik had gelukkig nog een perzik bewaard van de vorige dag en die smaakte gelukkig wel goed. Na het ontbijt hebben we spullen ingeladen en zijn we verder gegaan. Vandaag zijn we weer langs prachtige gebieden gereden zoals bergen en lagoons. En we hebben voor de eerste keer flamingos gezien. Erg toffe beesten. Ze zijn wel een beetje bang want zodra je komt aanrijden met de jeep vliegen ze al weg. Maar dit zorgde wel voor mooie fotos. Onderweg stopte we heel veel en kregen we de gelegenheid om foto´s te maken. s´Middags kregen we weer een heerlijke lunch. We waren niet de enige jeep die was vertrokken vanuit Tupiza. Er waren nog drie andere jeeps met erg leuke mensen. Tijdens de lunch zaten we gezellig bij elkaar en zo leerde we ook de andere mensen kennen. Na de lunch zijn we verder gereden door prachtige landschappen. Deze dag kwamen we rond 4 uur s ´ middags aan. We hebben gezellig geklets, bier gedronken, gegeten en daarna zijn slapen.

Dag 3. 

Eigenlijk het zelfde als de andere dagen. Maar we zijn ook gestopt bij een natuurlijke hotspring. Dit was een heerlijk warm natuurlijk bad, met een prachtig uitzicht over een meer met besneeuwde  bergtoppen. Na ongeveer een half uur hierin te hebben geweekt was het wel weer goed en ben ik er uit gegaan. 

En we zijn gestopt bij natuurlijke geisers. Alleen hier was het heel slecht weer. We stapten de jeep uit en toen begon het super hard te hagelen. Dit deed echt zeer. Maar goed Lucas en ik wilde toch een foto hebben met de geisers dus hopa niet mauwen en gaan met banaan. De fotos hebben we gemaakt alleen konden we niet in de lens kijken, zie de fotos hahaha. Hierna wilde we terug de jeep in, alleen die was al een stuk verder gereden, dit betekende een stuk lopen door de hagelbui. 

Dag 4.

Ook weer hetzelfde als de andere dagen. Vandaag stopte we voor de laatste keer bij een plek waar je flamigos kon spotten en het speciale was, op deze plek schrikken de vogels niet af van de jeep en blijven ze waar ze zijn. Zo kon ik eindelijk een goede close up maken van een flamingo ( ondertussen had ik denk ik al meer dan 200 fotos met die roze beesten, maar goed). Ik wilde natuurlijk ook nog een goede foto van een flamingo die vliegt. Alleen deze beesten waren niet bang, dus vlogen ze niet weg. Alex een jongen probeerde het nog aan de hand van steentjes gooien, ook dit had geen effect. Totdat ik heel hard FACK riep en toen vlogen ze allemaal. Helaas had ik dit niet op tijd door en was ik te laat met mijn camera hahaha. Maar de rest van de groep had goede fotos kunnen maken, dus heb ik er een paar gestolen hihi.

Ook zijn we vandaag gestopt bij de erg beroemde arbol-de-piedra ( boom van steen). Hier moest ik natuurlijk zoals altijd een foto reportage van maken. We hadden geluk met het weer, de zon scheen en de lucht was heel mooi blauw, dit zorgde voor nog meer foto´s. Helaas mocht je er niet opklimmen. 

Aan het einde van de dag zijn we naar het beroemde treinenkerkhof gereden. Tijdens het rijden zagen we nog een kleine tornado. Best cool om te zien. Aangekomen bij het treinenkerkhof kon het speelkwartier beginnen. Net als een kindje van drie klom ik overal op, om zo de beste en gekke foto´s te krijgen. Heerlijk om weer ff jong te zijn!

Hierna zijn we naar Uyuni gereden, waar we de volgende dag naar de zoutvlaktes gaan. In Uyuni mocht je voor 1 euro douchen yeahhhh. Helaas wilde natuurlijk iedereen douche dus was er een soort lijn. Maar geen probleem, het wachten op een heerlijke warme douche zou beloond worden. Eenmaal onder de douche, of ja onder de douche, dat ging niet echt want het water was ijs maar dan ook echt ijs koud. Dikke teleurstelling. Ik heb mezelf maar een beetje afgespoeld en snel warme kleren aangetrokken. 

S´ avonds vertelde de chauffeur dat het niet mogelijk was om de zonsopkomst te zien omdat het erg bewolkt zou zijn. Iedereen was verbaasd en geloofde het niet. Ik heb samen met een paar andere mensen uit de groep de chauffeurs weten te overtuigen dat we heeel graag de zonsopkomst willen zien, en dat we gewoon een gokje moeten wagen. Want als we niet proberen weten we het niet. Zo gezegd zo gedaan, alle chaffeurs stemde in yes! Dit betekende de volgende dag om 4 uur opstaan.

Dag 5.

Iedereen was om half 5 s´ochtends helemaal klaar om te vertrekken naar de zoutvlaktes!. En wat ben ik blij dat we zo vroeg zijn gegaan want eenmaal aangekomen bij de zoutvlaktes bleek het helemaal niet bewolkt te zijn en kreeg ik een van de mooiste zonsopkomsten te zien tot nu toe! De fotos kunnen niet na vertellen hoe mooi het was. Natuurlijk zorgde de zonsopkomst voor veel leuek foto´s. Toen de zon  aan de hemel stond, reden we naar een zout hotel. Hier kregen we een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt kregen we twee uur de tijd om foto´s te maken. Ik dacht in het begin dat is veel tijd. Maar achteraf vloog de tijd voorbij. Omdat ik de zoutvlaktes in het regenseizoen heb bezocht lag er een laagje water op de zoutvlaktes. Dit zorgt voor een erg mooie reflectie, super leuke foto´s en een paar natte schoenen.  We hebben super veel gelachen en de meeste gekke ideen om fotos te maken, kwamen naar boven. Zo hebben we het woord SALAR gemaakt. dit kostte alleen wat moeite om al de letters goed af te beelden en nog veel meer, zie de fotos. Toen de twee uur voorbij waren, was het tijd om terug te rijden naar het hostel. Hier kregen we nog een heerlijke lunch. Daarna was de tour voorbij.

Omdat het regenseizoen was, was het niet mogelijk om alles te bezoeken, omdat bepaalde gebieden onder water lagen. Zo heb ik zeggen ze een heel mooi eiland gemist met lava en koraal. Ag ja denk ik dan je kan niet alles hebben.

Samen met een paar andere mensen zouden we s´avonds de bus pakken naar Oruro of La Paz. Dit was dezelfde bus. Overdag hebben we een beetje geinternet, gegeten en biertjes gedronken.

De Salar Uyuni tour was een van de leukste en mooiste tours tot nu toe. Ik heb ongelooflijk veel mooie afwisselende landschappen gezien, mooie besneeuwe bergen en vulkanen en ongelooflijk veel flamingos. We hadden een super toffe groep waar ik onwijs veel lol mee heb gehad!

 


 

1 Reactie

  1. Tantetje Karin:
    21 februari 2013
    Heerlijk om te lezen. Goed gedaan Jannes, zo te horen heb je het nog prima naar je zien. Dikke x