Bariloche met Jaap en moeders

De volgende dag zijn we naar Bariloche gegaan. Dit is een plaats in Argetinie. Mensen noemen Bariloche ook we'll HET kleine Zwitserland. Ik kan hier geen menijng over geven want ik ben hier nog nooit geweest. We kwamen s avonds erg laat aan. We zijn met een taxi naar het hostel gegaan en eigenlijk vrij snel gaan slapen. De volgende dag gaf de eigenaresse van het hostel uitleg over Bariloche en wat je allemaal kan doen. Hierna was onze eerste activiteit geld pinnen. Dit bleek niet zo heel makkelijk. De eerste pinautomaat werkte niet, vervolgens vertelde iemand dat er nog eentje was vlakbij ons hostel maar die bestond
Niet. Vlakbij de onzichtbare pinautomaat had je een uitzichtpunt want volgens Nationaal Geograpic in de top tien thuis hoort van de mooiste uitzichten. Dit uitzicht punt kan je bereiken via een kabelbaan wat ongeveer 10 euro kost of een uurtje lopen omhoog. Omdat we geen geld hadden was de keuze reuze en gingen we lopen. Voor Jaap en moeders was dit even wennen maar ook hen hebben de top gehaald. Eenmaal boven was het uitzicht fenomonaal. Overal waar je keek zag je meren en prachtige bergen( zie fotos) We hadden prachtig weer en dar werkte in het voordeel. De weg naar beneden was niet heel makkelijk vinden en zodoende liepen wij op een pad dat we zelf aan het creeren waren maar we kwamen we'll beneden. Eenmaal beneden hebben we de bus gepakt naar het centrum om de jacht op de pinautomaat voort te zetten. En gelukkig hadden ze er in het centrum genoeg. Bij de eerste was het al raak yeahh. Nu we geld hadden hebben we eerst een drankje gedaan op het terras. Hierna hebben we wat winkeltjes bezocht. Ondertussen was het al 7 uur en kregen we best we'll honger. Ik had van andere reizigers gehoord dat je hele lekkere biefstuk kunt eten voor weinig geld. We hadden het restaurant snel gevonden. Een probleem het ging pas om 8 uur open. Ter info in Argetinie begint het avondeten pas rond half elf. We wilde hier erg graag eten dus de oplossing die we hadden gevonden was eerst een borrel drinken op het terras ( geen straf) . Hier raakte ik in aanmerking met zelfgebrouwen bier erg lekker en het was happy hour :-) . Na 8 uur zijn we naar het restaurant gelopen. Het was gelukkig nog rustig en zo konden we op een mooi plaatsje zitten. De menukaart was een beetje lastig ontcijferen dus vroegen we hulp aan de bediening hierna was de keuze makkelijk. We bestelde allemaal een biefstuk en frietjes. Na een half uurtje wachten mochten we eindelijk onze eerste echte argetijnse steak proeven en ik kan jullie vertellen deze smaakte echt goddelijk. Het bord frietjes dat we kregen leek we'll op de Mounteverest zon grote berg maar ook erg lekker. De volgende dag hadden we besloten om te gaan mountainbike. Ze hebben een erg mooie tocht langs verschillende meren met verschillende uitzichtpunten. We hebben de bus genomen naar het verhuurbedrijf. Daar aangekomen hebben we mountainbikes gehuurd en kregen we prachtige oranje hesjes. Ik heb daar een nederlands meisje leren kennen Isabell. Ze was van plan om alleen deze tocht te doen maar ik vroeg of ze het leuk vind om met ons te biken. Dit zag ze we'll zitten . Na een proefrondje op de bike kregen we uitleg over de route. Hierna konden we starten. We kregen al snel te maken met een stijle berg die we omhoog moesten fietsen. Voor moeders was dit ff wennen en flink aanpoten maar ze is boven gekomen. De rest van de tocht hebben we veel meren en bergen gezien. De tocht was veel omhoog en soms best pittig. Bij een bepaald punt kan je de fiets inleveren en met de bus terug. Ook kan je het laatste stuk fietsen. Jaap en mijn moeder kozen voor de eerste optie en ik en Isabell voor de laatste optie. Toen we terug waren bij het startpunt begon het te regenen. Gelukkig waren we op tijd terug. Na de mountainbike tocht hebben we gedoucht en s avonds zijn we met zijn drieen uit eten geweest. Ik had met Isabell afgesproken om na het eten nog een borrel te doen. Isabell had een aantal andere mensen meegenomen uit het hostel. Het was een gezellige avond. De volgende dag hadden we besloten om een auto te huren en naar een nationaalpark te rijden waar je een zwarte gletser kan zien. Het enige nadeel is dat je van half elf tot twee het park in mag rijden en pas na 4 er uit mag. Ze hebben de weg eenrichtigsweg gemaakt. Dit om ongelukken te voorkomen. Om Bariloche uit te komen was niet zo gemakkelijk met de auto omdat veel wegen eenrichtigsverkeer is. Ook rijden mensen allemaal door elkaar en zijn de regels ver te zoeken. Maar gelukkig kon Jaap daar goed mee omgaan en waren we vrij snel uit Bariloche en op de goede weg naar het park. We kwamen om twaalf uur aan bij het park. De man van het park vertelde dat het nog een uurtje tot anderhalf rijden was naar de gletser. Toen kwam er een probleem namelijk Jaap en mijn moeder moesten om 6 uur bij het busstation zijn. Dit hield in dat we niet naar de zwarte gletser konden want dan zouden hen nooit op tijd terug zijn. We hadden besloten om terug te rijden en in Bariloche een aantal dingen bezoeken. Zo had mijn moeder gelezen dat we naar een grot konden. Het was even zoeken op de kaart waar we naar toe moesten.
En naar een aantal keer verkeerd te zijn gereden ( dachten we maar we zijn er aantal keer langs gereden) hadden we de "grot " gevonden, de grot bleek een mariabeeld te zijn op een heuvel. Dit was een erg hilarisch moment. Na deze domper zijn we naar cerro cathedral gereden. Dit is in de zomer een erg mooi uitzichtpunt waar je met een kabelbaan omhoog gaat en de winter is dit een skiplaats. Aagekomen daar bleek het erg bewolk t te zijn en niet de moeite waard om omhoog te gaan. We hebben een bar opgezocht en wat gedronken. Rond 5 uur zijn we naar het busstation gegaan. Mijn moeder en Jaap gingen vandaag een andere richting op dan mij. Hen gingen richting Buenos Aires en ik richting het Zuiden. Het was voor mij niet handig om eerst mee naar Buenos te gaan en dan weer terug naar het zuiden en dan weer omhoog. Het afscheid was nuet leuk mar ja het hoort bij. Ik heb een ongelooflijke fijne week gehad met hen en het was super om met hen te backpacken.

De volgende dag ben ik met een meisje naar de zwarte gletser gereden. Het was in het begin doodeng om te rijden, na 6 maanden niet te hebben gereden. Iedereen in Chilii rijdt zoals wij het spelletje mario cart spelen. Er zijn geen strepen op de weg en iedereen mag rijden waar die wilt. De touter hebben ze hier ook volop in gebruik. Eenmaal gewend aan de auto ging het rijden erg goed. Het park was erg mooi! We hebben samen erg genoten.