De boot van Puerto Natales naar Puerto Montt en het dorpje Puerto Varas

17 maart 2013 - Bariloche, Argentinië

Ik had dus in in een last minute besloten om met de Navimag mee te gaan. De Navimag is een soort van vrachtschip die mensen en vrachtwagens vervoert. Het is niet het meest luxe schip maar wel erg tof. Maandagmiddag mocht je op een bepaalde tijd inchecken op het schip. Dit hield in, je tas droppen en betalen. s Avonds om 9 uur mocht iedereen aan boort. De crew zorgt ervoor dat je tas in je cabine wordt gezet. Heerlijk deze luxe.

Dag 1

S avonds om 9 uur kwam ik aan bij de boot en daar zag ik de andere mensen al die ik eerder heb ontmoet. Eenmaal aangekomen op de boot bleek ik een hele luxe cabine te hebben. Ik had een bed geboekt in de hal ( dat zijn de goedkoopste) maar ik kreeg dus een cabine met 4 bedden en een raam. Dit bleek dus een aantal klassen hoger te zijn en dus veel duurder. Misschien toch een voordeel als je een dag van te voren boekt.

We hebben s avonds nog even wat gedronken en daarna zijn we gaan slapen.

Dag 2

De volgende dag werden we om half 8  via een intercom wakker gemaakt. Het ontbijt is elke dag om 8 uur. Ik had op internet alleen maar slechte verhalen gelezen over het eten dus ik was benieuwd. Al het eten is in buffet vorm. We konden kiezen uit broodjes, yoghurt, fruit, ham, kaas, jam, koffie, thee en twee verschillende sapjes. Misschien wel het meest luxe ontbijt van deze trip. Na het eten kregen we informatie over de boot, wat je moet doen bij calimiteiten, de regels van de boot en het programma. Saai om naar te luisteren maar ook wel belangrijk. Na de informatie zijn we heerlijk op het dek gaan zitten om te genieten van het uitzicht. Ik ging om met een beetje dezelfde mensen. Een stel uit Nederland; Lonneke en Martijn, twee heren uit Australie Kirk(32) en Britt (62) ( vader en zoon).En op de boot heb  Wienand ontmoet. Samen met hen heb ik onwijs veel gelachen.

Het was vandaag helaas jawel bewolkt maar het mocht de pret niet drukken. Aan het eind van de middag vaarden we langs een erg mooie gletsjer. De boot ging er vlak langs erg gaaf. En als toetje sprongen er aantal dolfijnen voor de boot, super vet! Mijn camera draaide overuren.

Het avondeten is elke avond om half 8. Ook dit eten was erg goed. Na het eten was het tijd voor karaoke yeahh. In het begin duurde het even voordat iemand ging zingen maar toen de toon was gezet zongen meer mensen een liedje. Ik moest even naar het toilet en de man die de karaoke leide zag dit als de uitgelezen kans om samen met mij een liedje te zingen. Ik kreeg de microfoon in mijn hand gedwuwd en samen zongen we JUDE. Dit was enorm grappig en tof. Later kwam Grease op het scherm. Dit vond ik een mooi moment om samen met Wienand te zingen. Hij zelf zag dit niet zo zitten. Maar met behulp van het publiek kwam hij er niet onder uit. Ik had al tegen Maik gezegd eerder die dag als ze dancing queen hebben gaan we die samen zingen. Hij had hier zijn bedenkigen over. Maar Nacy de vrouw van Maik zag dit ook wel zitten. Dus ik heb dancing queen aangevraagd en toen kon hij er niet meer onder uit. Nancy heeft dit gefilmd later meer. Als afsluiter hadden ze de bohemian rhapsody. Een uitgelezen kans om met zijn allen te zingen. En je had er bij moeten zijn maar dit was echt hilarisch.

Na de karaoke hebben we Wie ben ik gespeeld. Dit zorgde voor een aantal hilarische momenten. De laatste ronde was voor een aantal mensen erg ingewikkeld om te raden wie ze waren. Rond half 1 s nachts wist ik nog niet wie ik was en ik besloot om de volgende dag verder te gaan. De andere heren zijn tot half 4 doorgegaan net zolang tot ze wisten wie ze waren.

Dag 3

De volgende dag werden we weer op tijd gewekt om de zonsopkomst te zien. Erg mooi. Na het ontbijn  zijn we weer op ons vertrouwde plekje gaan zitten. Vanuit dit plekje had je een prima overzicht over het water en om beesten te spotten. Zo zagen we walvissen, zeehonden, zeeleeuwen en dolfijnen. Zodra iemand beesten had gespot kwamen alle mensen naar de voorkant van het dek. Een geweldig mooi gezicht.  Het was vandaag ook prachtig weer, volop zon en weinig wind. Wienand en ik hebben eigenlijk de hele dag gelachen om van alles en nog wat.

Voordat we begonnen aan het avond eten kregen we een prachtige mooi zonsondergang te zien.

s Avonds waren er geen activiteiten in de bar dus hebben we weer Wie ben ik gespeeld. De eerste ronde was aan mij besteed omdat ik nog steeds niet wist wie ik was. Uiteindelijk had ik het geraden en was ik Wienand. Dit leverde natuurlijk weer een aantal lachmomenten op. Daarna hebben we weer een aantal rondes gespeeld met veel lachmomenten.

Dag 4

De volgende dag was het weer stralend weer. We hebben weer heerlijk genoten van de zon. Tussendoor heb ik op mijn tablet een aantal verhalen geschreven voor mijn reisblog. Want dit was toch al best wel lang geleden. Af en toe viel ik in slaap in het zonnetje. En we hebben weer walvissen, dolfijnen, zeehonden en zeeleeuwen gespot. Het jammere van de walvissen was dat ze niet dichtbij kwamen. Een grappig moment was dat iemand walvissen zag maar de kapitein riep het niet om. Dus ik riep hele hard in het engels walvissen alarm!! En je zag iedereen vanuit allerelei hoeken en gaten aan komen rennen, prachtig! Je zag alleen de fontijnen. Maar goed ik heb ze gezien. Rond een uur 6  middags zijn we richting de bar gegaan. Een biertje besteld en heerlijk in het zonnetje opgedronken. Zo moet het leven zijn dacht ik.

S avonds was er bingo. Heerlijk ouderwets nummertjes wegstrepen. Wienand en ik hadden samen een kaart en Lonneke en Martijn hadden samen een kaart. Helaas hadden we niet erg veel geluk en hadden we geen bingo. Elke keer als iemand bingo had moest diegene iemand uit het publiek halen om te dansen. Zo had Nancy een aantal keer bingo. Een prima gelegenheid om ervoor te zorgen dat Wienand, Martijn en Britt gingen dansen. En ook Kirk moest er aan geloven toen iemand anders bingo had. Dit leverde een paar mooie fotos op! Na de bingo was het disconight. Lonneke en ik probeerde het ijs te breken door als eerste te gaan dansen maar dit mocht niet echt helpen. Later op de avond toen er bij de meeste mensen de nodige alcohol inzat was de dansvloer vol met mensen en was het super gezellig. Zelfs de bar crew deed een aantal dansjes mee. Het ging tot de late uurtjes door.

Dag 5. Vandaag werden we om half 7 gewekt. Om kwart over 7 kregen we ontbijt en om 8 uur moest iedereen de boot verlaten en zat de cruise erop.

Ik had niet zoveel verwachtingen van de boot. Maar als ik terug kijk was het super tof. Heb denk ik nog nooit zoveel gelachen als de afgelopen 5 dagen. mijn buik deed er gewoon zeer van en dat is toch wel een goed teken. Ook het weer was super! Heerlijk in de zon en genieten van de mooie uitzichten!!

We hebben met zijn allen de bus genomen naar Puerto Varas. In de bus zat de sfeer er weer goed in. De buschaffeur zetten een aantal engelstalige nummers op en wij zongen in volle borst mee. De chauffeur had denk ik de tijd van zijn leven.

Na een kleine 20 minuten kwamen we aan in Puerto Varas. We hebben ingecheckd in het hostel en toen bedacht Britt dat het wel een mooie dag was om te mountainbike naar het doprje Frutilla ( 30 km). Iedereen was het hier mee eens en zo hebben we allemaal een mountainbike gehuurd.

De heren Britt en Kirk dachten de weg wel te weten maar al snel kwamen we uit op een snelweg. Voor Britt geen probleem die ging gewoon met zijn fiets de snelweg op. Wij dachten daar toch iets anders over en zijn teruggefiets naar het beginpunt om vanuit daar de goede weg te nemen. Gelukkig wist Lonneke al snel de weg en zaten we op de goede weg. Ik had in het hostel gevraagd of het veel omhoog was. Ze zei dat er twee heuveltjes waren. Al snel bleek dat we een aantal steile heuvels op moesten grrrrr. Ik had niet zoveel geslapen de afgelopen dagen op de boot en ik had de energie niet om omhoog te fietsen. Dus ging ik heerlijk lopen bij elke berg. Wienand dacht hier precies hetzelfde over.  Op een gegeven moment kwamen we Britt weer tegen, ook dit was een erg leuk moment. Hij ging weer verder fietsen met ons.

Tijdens de weg kwamen we langs een tentje waar je ijsjes en drinken kan kopen. Wij maakte hier mooi gebruik van. Britt zag dit alleen niet op tijd en moest weer terug naar boven. Hij gebruikte zoveel kracht dat de kettings dwars doormidden ging. Toen hij boven was had hij de ketting in zijn. Ze hebben geprobeerd het met gereedschap te maken alleen dit mocht niet lukken. Hij is met een jeep teruggegaan naar het dorp.

Aangekomen in Frutilla hebben we even een korte pauze genomen. In het hostel vertelde ze dat je met de bus terug kan. Zo hoef je niet 30 km terug te fietsen. Lonneke en ik hadden bij elke busmaatschapij geinformeerd of dit kon maar niemand wou de fietsen mee nemen. Dus besloten we om met twee taxis terug te gaan. Niemand had nog de energie om terug te karren. En mijn kont was weer voorzien van de nodige pijn.

De mountainbike tocht was mooi. Je fietste langs meren en de vulkaan Osorno. Omdat het heel erg mooi weer was was het uitzicht op de vulkaan prachtig.

s Avonds hebben we met zijn allen gegeten en zijn we daarna gaan slapen.

De laatste 5 weken gaan in pfff als ik daar aan denk, denk ik nooit meer naar huis hahaha.

 

2 Reacties

  1. Tantetje Karin:
    18 maart 2013
    Heerlijk om te lezen! Wel terugkomen hoor! X
  2. Jaap:
    19 maart 2013
    Janneke, geweldig wat je weer hebt beleeft en gezien in de zuidelijke punt van Zuid-Amerika. En nu het mooie weer opzoeken?